Ushbu maqola Oʻzbekiston Respublikasi qonunchiligida ekologik huquqbuzarliklar uchun ma’muriy javobgarlikning huquqiy tabiati va tamoyillarini kompleks tadqiq etishga bagʻishlangan bo‘lib, Qozogʻiston Respublikasi huquqiy tizimi bilan qiyosiy-huquqiy tahlilni ham oʻz ichiga oladi. Ekologik huquqbuzarliklar muallif tomonidan ekologik huquqiy tartibotni buzadigan, atrof-muhitga zarar yetkazadigan va barqaror rivojlanishga tahdid soladigan alohida toifadagi g‘ayriqonuniy hamda ijtimoiy xavfli xatti-harakatlar sifatida koʻrib chiqiladi. Ushbu sohada ma’muriy javobgarlik zararli xatti-harakatlarning oldini olish, buzilgan huquqiy muvozanatni tiklashni ta’minlash va fuqarolarning qulay atrof-muhitga boʻlgan huquqlarini himoya qilishga qaratilgan muhim davlat-huquqiy mexanizmi sifatida namoyon boʻladi. Maqolada ma’muriy javobgarlikning asosiy prinsiplari, jumladan: qonuniylik, adolat, gumanizm, jazoni individuallashtirish, javobgarlikning muqarrarligi, mutanosiblik, oshkoralik va profilaktika yoʻnalishlari batafsil yoritilgan. Qozogʻiston Respublikasi qonunchiligi bilan qiyosiy tahlil natijalari ushbu davlatda huquqiy normalar, institutsional ta’minot va protsessual kafolatlarning yanada yuqori darajada aniq belgilanganini koʻrsatadi. Shu asosda Oʻzbekiston Respublikasining Ma’muriy javobgarlik toʻgʻrisidagi kodeksini takomillashtirish boʻyicha takliflar ishlab chiqiladi. Tadqiqotda ekologik huquqbuzarliklarning tarkibi, subyektlari, sanksiyalari, yetkazilgan zararni qoplash mexanizmlari hamda huquqiy himoya vositalariga ham alohida e’tibor qaratildi. Milliy va xorijiy tajribani tahlil qilishga asoslangan qiyosiy-huquqiy yondashuv, ma’muriy javobgarlik institutining rivojlanishidagi umumiy tendensiyalarni aniqlash imkonini beradi. Shuningdek, u huquqiy normalarning batafsil darajasi, institutsional ta’minot va protsessual kafolatlardagi farqlarni ko‘rsatib beradi hamda O‘zbekistonda atrof-muhitni muhofaza qilishning samarali tizimini shakllantirish uchun amaliy ahamiyatga ega.