Maqolada muallif jinoyat protsessida sukut saqlash huquqini cheklash masalalarini umumiy huquq mamlakatlari, xususan, Avstraliya tajribasiga asoslanib ko‘rib chiqadi. Bu yerda qonun chiqaruvchi sukut saqlash huquqini cheklashga qaratilgan bir qator huquqiy hujjatlarni qabul qilgan va uning bu huquqlarini tavsiflaydi. Jinoyat ishini ko‘rib chiqishni soddalashtirish va tergovchi tomonidan oshkor etilishini tezlashtirish uchun chegaralar shular jumlasidandir. Muallif sukut saqlash huquqi institutining tabiatiga zid bo‘lgan bir qator huquqiy hujjatlar, ulardagi cheklovlar va sanksiyalarni tahlil qiladi. Ular orasida sudlanuvchini yashirin dalillarga murojaat qilish huquqidan mahrum etishni ajratib ko‘rsatish mumkin. Sukut saqlash huquqiga ega va so‘roq paytida tergovchiga taqdim etilmagan ushbu cheklov jinoyat ishining barcha shartlarini xabar qilmaslik, sudlanuvchining tergovchiga jinoyat ishini har tomonlama ko‘rib chiqish va oshkor qilishiga to‘sqinlik qilgani bilan izohlanadi. Muallifning fikricha, sukut saqlash huquqi insonning ajralmas huquqi bo‘lib, u xalqaro-huquqiy hujjatlarda, shuningdek, O‘zbekiston Respublikasining Jinoyat-protsessual kodeksida nazarda tutilgan. Jismoniy shaxsning sukut saqlash huquqini cheklash imkoniyati boʻyicha Avstraliya tajribasini oʻrganib, muallif bu tajribadan Oʻzbekiston Respublikasida sukut saqlash huquqining huquqiy tabiatiga zid ravishda foydalanish mumkin emas, degan xulosaga keladi.