Maqolada aybni tan olish to‘g‘risidagi bitimni aniqlash va tuzish, jinoyat protsessini soddalashtirish bo‘yicha munosabatlarni tartibga solish, jinoyat protsessi doirasida shaxs manfaatlarini himoya qilish masalalari tahlil qilinadi. Muallif jinoiy javobgarlik to‘g‘risidagi kelishuv instituti allaqachon keng qo‘llanilayotgan davlat sifatida AQShning ijobiy tajribasi va bu tajribani O‘zbekiston Respublikasi sharoitida qo‘llash imkoniyatlarini tahlil qiladi. Aybga iqror bo‘lish to‘g‘risidagi bitimni tuzish uchun gumon qilinuvchi yoki ayblanuvchining roziligi etarli emasligi va kelishuv tarafi sifatida prokurorning irodasi ham zarur, chunki bu oxirgisi Kodeksda ko‘rsatilgan. O‘zbekiston Respublikasining Jinoyat-protsessual kodeksi bunday vakolatlarga ega subyekt sifatida. Biroq, jinoyat protsessi doirasidagi muvozanatni ta’minlash va jinoyat protsessida shaxsning huquqlarini himoya qilish uchun, aybni e’tirof etish to‘g‘risidagi kelishuv qonuniy kuchga ega bo‘lishi uchun bunday bitimni tuzishga yo‘l qo‘yilishini tekshirishi mumkin bo‘lgan uchinchi shaxsni jalb qilish kerak. Shartnoma natijasiga ta’sir ko‘rsatishi mumkin bo‘lgan ushbu uchinchi tomonning roli sud bo‘lib, shartnomani tasdiqlash yoki tasdiqlashni rad etish vakolatiga ega. Muallif Qo‘shma Shtatlar tajribasini tahlil qilar ekan, kelajakda aybni tan olish to‘g‘risidagi kelishuv tomonlarni butunlay boshqacha yo‘nalishga olib borishi mumkinligini ta’kidlaydi, chunki ular jinoiy ish bo‘yicha ish yuritish tartibini soddalashtirish orqali hal qilishga intilishadi. Begunoh shaxs oqlanish uchun mablag‘ sarflashdan ko‘ra tan olish va shartnoma tuzishga tayyor.